Córka malarza Wojciecha Kossaka i Marii z Kisielnickich; trzykrotnie zamężna (pierwszy mąż Władysław Bzowski, drugi Jan Gwalbert Henryk Pawlikowski i trzeci Stefan Jasnorzewski).

Maria urodziła się w 1891 roku w Krakowie. Lilka, bo tak nazywali ją bliscy i przyjaciele, nie uczęszczała do szkoły. W edukacji domowej przyswoiła kilka języków obcych. Zdobyła humanistyczne wykształcenie. Przez krótki czas była wolną słuchaczką krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Znała się z Henrykiem Sienkiewiczem, Ignacym Janem Paderewskim, Witoldem Lutosławskim. Starszy brat Marii – Jerzy Kossak – był malarzem. Według Magdaleny – młodszej siostry, piszącej utwory satyryczne – Maria była okresową wegetarianką, a dowodem tego może być wiersz ”Do mięsożerców”. W 1937 roku Maria Pawlikowska-Jasnorzewska została laureatką Literackiej Nagrody Miasta Krakowa. Zmarła w Manchesterze w 1945 roku.

 

Sięgnijmy do twórczości poetki w tygodniu miłości 

 

Miłość (Wciąż rozmyślasz. Uparcie i skrycie...)

Wciąż roz­my­ślasz. Upar­cie i skry­cie.
Pa­trzysz w okno i smu­tek masz w oku...
Prze­cież mnie ko­chasz nad ży­cie?
Sam mó­wi­łeś prze­szłe­go roku...
Śmie­jesz się, lecz coś tkwi poza tym.
Pa­trzysz w nie­bo, na rzeź­by ob­ło­ków...
Prze­cież ja je­stem nie­bem i świa­tem?
Sam mó­wi­łeś prze­szłe­go roku...

 

Miłość (Nie wi­dzia­łam cię już od mie­sią­ca)

Nie wi­dzia­łam cię już od mie­sią­ca.
I nic. Je­stem może bled­sza,
tro­chę śpią­ca, tro­chę bar­dziej mil­czą­ca,
lecz widać moż­na żyć bez po­wie­trza!