Biblioteka szkolna prezentuje jesienne wierszykowanie uczennic naszej szkoły.

Prezentujemy wierszyk uczennicy Ani Borysiuk z klasy czwartej, napisany pod kierunkiem Pani Elżbiety Stępień.

"Sowa Mądra Głowa".

Od wielu już zim i wiosen,

w pewnej bardzo fajnej szkole o numerze trzysta pięćdziesiąt osiem,

zdarzyło się zamieszkać Pani Sowie Mądrej Głowie.

Pani Sowa jeszcze jako mała sówka zakochana była w książkach.

Bez wytchnienia wciaż czytała i czytała,

a wiedzy zdobyła dużo więcej niż w wielu innych ptasich głowach.

By ze słów bogactwem ciągle być blisko,

postanowiła w szkolnej bibliotece założyć legowisko.

Gdzie pośród regałów pełnych wszelkich książek,

może w spokoju i ciszy uczyć się do klasówek.

Gdzie ją można spotkać wszyscy już wiecie,

wiadomo, że w szkolnej bibliotece.

Przez całą noc, aż do samego rana

siedzi sobie na parapecie całkiem zaczytana.

Książek przeczytała już chyba ze dwieście.

Potrafi już wspaniale pisać wiersze.

Na każde pytania zna dobrą odpowiedź.

Rozgryza zagadki od których może głowa rozboleć.

Jeśli chcecie ją spotkać moje dzieci

małą sówkę techniczną postarajcie się sklecić.

A w tym roku szkolnym zajrzyjcie do biblioteki szkolnej,

bo tam nagroda konkursowa na was czeka.

 

Wiersz " Sowa" napisany przez Marcelinę M. z klasy pierwszej pod kierunkiem cioci.

W ciemnym lesie wieść się niesie,

o mądrości pewnej sowy, co wie wszystko-

jakie dzieje, kryją gęste lasu knieje.

Wie gdzie niedźwiedź gawrę ma,

Gdzie wiewiórka mała orzechy schowała,

Czemu wilk szczerzy kły i czasami bywa zły.

Czemu dzięcioł w drzewo puka,

jakich grzybów człowiek szuka,

po co jeż ma długie kolce,

gdzie na polanie spotkać zające,

po co liście z drzew spadają i kolory przybierają.

A czy wiecie skąd to wie?

Książki czyta całe dnie!

I gdy noc się zbliża,

Sowa lot swój zniża,

By zapolować i coś zjeść.

Potem piórka otrzepuje i znów od świtu życie lasu obserwuje.