Po dotarciu na miejsce, ugoszczono nas ciepłymi napojami i przepysznymi ciastami. Poznaliśmy też historię ośrodka. Dowiedzieliśmy się skąd wzięły się nazwy domów: „Ignaś” i „Helenka”. Zaśpiewaliśmy, wspólnie z mieszkańcami, kolędy. A kiedy emocje sięgnęły zenitu, nadszedł czas wręczenia prezentów.  Dzieci, których buzie zdradzały ogromne emocje,  szybko ustawiły się w kolejce i cierpliwie czekały. Okrzykom szczęścia nie było końca, a my cieszyliśmy się, że mogliśmy im sprawić radość. W końcu nadszedł czas pożegnania. Z łezką w oku wymieniliśmy uściski, po czym wyruszyliśmy w drogę powrotną.